Bardziej precyzyjna metoda wyznaczenia środka Polski opiera się o definicję centroidu, czyli środka masy, który możemy zdefiniować dla obiektów o dowolnym kształcie i strukturze, a więc także dla obszarów na sferze czy geoidzie. Taka definicja środka jest niezależna od wpływu wybranego rzutowania kartograficznego i układu współrzędnych, o ile obliczenia przeprowadzimy w trzech wymiarach.
Badany obszar dzielimy na odpowiednio małe fragmenty i dla każdego z nich wyznaczamy pole powierzchni oraz położenie jego środka masy. Następnie, prowadząc obliczenia w trzech wymiarach, obliczamy położenie centroidu jako średną ważoną położeń centroidów dla poszczególnych fragmentów, gdzie rolę „wagi” odgrywa — naturalnie — pole powierzchni danego fragmentu.
Jako obszar Polski przyjmujemy fragment geoidy ograniczony… no właśnie! Opcji jest co najmniej kilka i są one wyszczególnione powyżej. Na podstronach (część jeszcze w przygotowaniu) znajdują się także aktualne położenia poszczególnych centroidów. Efektem ubocznym uwzględnienia zakrzywienia Ziemi w obliczeniach jest to, że środek Polski okazuje się leżeć… 4 kilometry pod poziomem morza.
Zainteresowanych technicznymi szczegółami obliczeń odsyłam do artykułu lub wprost do kodu źródłowego programu, przy pomocy którego każdy dociekliwy może własnoręcznie odtworzyć przedstawione wyniki.