Tradycyjny sposób wyznaczania środka Polski polega na skonstruowaniu figury złożonej z południków i równoleżników w taki sposób, aby przechodziła ona przez cztery punkty skrajne Polski:
- miejscowość Jastrzębia Góra w gminie Władysławowo, powiat pucki
- okolice szczytu Opołonek w gminie Lutowiska, powiat bieszczadzki
- kolano Odry koło Osinowa Dolnego w gminie Cedynia, powiat gryfiński
- kolano Bugu we wsi Łuszków w gminie Horodło, powiat hrubieszowski
Przecięcie ortodrom (linii „prostych” na mapie) łączących przekątniowo te cztery punkty stanowi tradycyjnie wyznaczone położenie geometrycznego (a właściwie: ortometrycznego) środka Polski, w punkcie o współrzędnych:
ϕ = 52°12′53.08″ N
λ = 19°08′03.92″ E
(obliczenia: Mariusz Meus)
Punkt powyższy znajduje się we wsi Jankowice (gmina Krośniewice, powiat kutnowski), prawie 30 km od miejscowości Piątek, na rynku której znajduje się symboliczne upamiętnienie tego punktu. Warto nadmienić, że znaczniej bliżej miejscowości Piątek (w odległości ok. 3 km) znajduje się centroid obszaru lądowego Polski.
Dlaczego ta metoda jest wątpliwa? Pozwolę sobie zacytować fragment artykułu:
Podstawowy problem z powyższą metodą polega na zależności wyniku od wyboru układu współrzędnych. Przykładowo, gdybyśmy wykreślili mapę nie względem bieguna geograficznego, lecz np. magnetycznego, położenia południków i równoleżników zmieniłyby się. Inne byłyby zatem punkty skrajne we wszystkich kierunkach i w zupełnie innym punkcie otrzymalibyśmy przecięcie ortodrom, pomimo że zastosowaliśmy jedynie inny układ współrzędnych. Intuicyjnie zdajemy sobie natomiast sprawę, że w przypadku każdego rzeczywistego przedmiotu względne położenie jego "środka" (jakkolwiek zdefiniowanego) nie powinno zależeć od jego obrotu lub przesunięcia. Oczekiwalibyśmy więc tej samej prawidłowości również dla metody wyznaczania środka rozległego obszaru na kuli ziemskiej.